Soms ben ik wel uitgepraat..
Alles lijkt besproken
en verricht is elke daad
die nog heeft ontbroken.
Dan is er niets meer te doen
maar wringt ook meteen de schoen
want de vraag rijst op: "Wat nu?"
"Niets" is toch wat al te cru.
Wanhopig zoekt mijn geest met vlijt
steeds naar nieuwe bezigheid.
Als hij niets kan vinden
wil hij zich nochtans binden.
Hier tast hij in het duister
maar de bevrijding huist er.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten