Mij wacht op een dag de dood
maar die is mij onbekend.
Hij staat voor mij, levensgroot,
als mijn onontkoombaar end.
Als er daarna niets meer is
zal er niets zijn dat ik mis
omdat ik dan niet meer ben,
verlies noch pijn noch vreugde ken.
Er is dan niets meer aan de hand
aan die vermeende overkant.
Maar ga ik daarna toch nog door
dan rest de dood geen enkel spoor.
Ook dan is er niets aan de hand
want zonder einde loopt het zand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten