De wereld ligt steeds open,
sereen en zonder strijd.
Daarin ben ik aan 't lopen,
mijn meningen ten spijt.
Die kan ik gaan ontknopen
omdat ik door hen lijd.
Ik moet het duur bekopen
want geloof in hen altijd.
Het gaat om het herkennen
van waar ik aan ging wennen.
Soms zie ik het al even,
ga er niet mee in zee
want merk: "mijn hele leven"
is ook maar een idee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten