In de ochtend is het stil.
Ik weet niet goed wat ik wil
met de dag die voor mij ligt
maar de zon valt op mijn bril
en die tovert met zijn licht
wat, voorbij aan elk geschil,
mij bevrijdt van plan en plicht
en opnieuw is het weer stil.
Ik zie een bol vol chromosomen,
uit een prisma voortgekomen.
Hij spat uit een straal omhoog,
heeft een kleur van regenboog,
ligt te trillen op mijn oog
en ik houd het niet meer droog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten