Als ik in't verleden geloof
dan zie ik in gezichten
soms de naschrik van een roof
maar ook schitterende lichten,
middeleeuwers in 't alkoof
waarnaar wenkbrouwen zich richten.
Alles wat er maar verschoof
in enorme tijdsgewrichten
deed dit steeds boven een kloof
die geen eeuwigheid kan dichten.
Geuren die ik ooit opsnoof
doen mij ook vandaag nog zwichten
als ik rust en niet meer sloof
en vergeet mij te betichten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten