Altijd weer dek ik mij in
tegen at mij kan bedreigen
door een plan dat ik verzin
of door maar te zwijgen.
Wat is het toch dat ik zo vrees
en wat mij steeds doet vluchten?
Het verdwijnen van mijn vlees
of de suggesties van geruchten
of de ruimte overal
met planeten zonder tal?
De grap is dat dit al zo is.
Ik leef in de geschiedenis,
of ik het wil of niet,
terwijl ik nog wat melk opgiet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten