In de poging te doorgronden
waarom zich een feit voordoet
geef ik daarmee tevens monden
aan een eindeloze stoet
van vermoedens die in ronden
door mij stroomen, net als bloed,
en die openen soms wonden
die mij kwellen met hun gloed.
Werden zij tot mij gezonden
opdat ik aan kracht inboet?
Of kan het zijn dat zij ontstonden
uit een nacht zo zwart als roet
die nog nimmer werd gevonden
maar alleen maar wordt vermoed?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten