Het maakt niet uit hoe ik het noem
of waar ik mij op beroem:
onrust, angst of zondeval
of verlangen overal
maar het drijft me altoos voort
zelfs tot aan de hemelpoort
of de schachten van de hel
met zijn prikkels, scherp en fel.
Ik wend mij maar zelden om
tot die oerdrift, sterk en stom.
Toch kan ik dat beter doen
opdat ik mij ermee verzoen.
Dan blijkt het een frisse kracht
die mij niet heeft in zijn macht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten