Ik stel mij voor als een tablet
zonder voor- of achterkant.
Alles gaat dwars door hem heen,
ijle rook en zware steen.
Dat verandert niet zijn stand.
Hij is immuun voor storm en brand.
Hij staat open, nu meteen,
voor mijn wens en wat ik meen.
Niets is met hem aan de hand,
hij bevat het sterrenstrand.
Ik ontdek: zo is't maar net,
alles valt steeds door een net
en het lijkt slechts dat ik reis
maar geen duim wijkt de matrijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten