Alles is altijd al een.
Van iets anders is er geen
taal of teken te bekennen
en er valt niets vast te pennen.
Er is weliswaar het gebod
dat mijn liefde gaan moet tot
de Verheven Ene God
maar dat wordt een beetje zot
als er niets is dan e e n lot
dat al aanvang is en slot.
Honger is hier niet te stillen,
zelfs al ben ik dat van plan.
Niet omdat ik niet zou willen
maar omdat het nimmer kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten