Ik zie vandaag mijn pollepel.
Het lijkt de eerste keer
dat ik nu een laag afpel
van wat ik beweer:
"hij ligt daar naast het oliestel,
van hout, zonder fineer".
Ik neem hem in mijn hand
en zie hoe elegant
een kom aan't eind is uitgespaard
waaruit hij naar mij staart.
Dit geeft hij heden prijs
en levert zo bewijs
voor schatten overal
verspreid door het heelal
waarin ik constant reis
of opspring en weer val.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten