maandag 31 maart 2014

In een.

Ik word verbijsterd door het vele,
door de blaren in het woud -
zoveel groene, zoveel gele,
door de zon gekleurd als goud.

Er zijn nerven in het hout
die ik nooit zal kunnen tellen.
Ook al word ik nog zo oud
zal geen som mij vergezellen.

Ik ben danig in de war
en mijn geest ligt overhoop.
Daardoor wordt mijn denken star
en mijn inzicht traag als stroop.

Toch doe ik hiervan gewag,
zie het in een oogopslag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten