Soms voel ik me stram en stijf,
dan weer zwaar maar glad en soepel.
De signalen van mijn lijf
springen op als door een hoepel
terwijl ik verborgen blijf,
onnaspeurbaar in een koepel
waarin duizend wolken drijven
boven massa's and're lijven.
Dit heelal en ik zijn twee.
Aan haar spel doe ik niet mee.
Ik zou het weliswaar willen
maar blijf los staan van haar grillen
vind voor mij geen afzetpunt
voor een sprong of circusstunt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten