Ik zeg vaak dat het wel gaat
maar ik ben meestal te laat
of ik kom juist veel te vroeg
omdat ik talm en dan weer zwoeg.
Zelden ben ik zo ontspannen
dat ik mij niet ga vermannen
maar verblijf in het vertrouwen
en mijn angsten openvouwen.
Dan ben ik in het moment
dat geen tijd en twijfel kent
of een hier of daaromtrent.
Dan is er alleen maar dat
waaruit licht in vonken spat
als uit een lamp van duizend Watt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten