Als het uur van sterven komt
wordt de wereld uitgegomd:
wensen, wil en het verstand
en de omtrek van mijn hand.
Alle tastbaarheid vervliegt.
Er is geen windje dat nog wiegt,
geen gezichtsbedrog dat liegt
na de allerlaatste biecht.
Dan raak ik dit alles kwijt.
Dit gebeurt de hele tijd,
telkens als ik val in slaap
voordat ik mijzelf opraap.
Of alleen maar als ik gaap:
dan is er geen schip of schaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten