Het is een tijd geleden
dat ik zo heb genoten.
Ik kijk vanuit dit heden
en leef nog onverdroten
want heb geheel geen keus,
met ogen naast mijn neus,
om steeds weer te aanschouwen
wat zich blijft ontvouwen.
Toch noemde ik "geleden"
toen ik sprak over tijd.
Dat leed niet wordt vermeden
lijkt hierdoor een feit.
Dan is dus leven het vermogen
om het lijden te gedogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten