Hoe komt het dat ik niet vertrouw
op wat iedereen kan doen?
Omdat ik trots ben als een pauw
en slechts denk aan mijn blazoen.
Ik ben de hele dag in touw,
voel mij stiekem kampioen.
Ik schep mijn gevangenis,
denk dat er niets anders is,
klaag over die hindernis
terwijl het mijn toevlucht is.
Maar mijn straftijd zal verlopen
en dan valt de wereld open.
Zonder geld om iets te kopen
zal mij dat tot deemoed nopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten