Onze taal kent wijze wetten
als een gids voor het bestaan.
Niemand kan haar ooit beletten
om haar eigen gang te gaan.
Zij vertoont zich ongekozen,
dient zich uit zichzelve aan.
Menig ding wordt uitgeplozen
en bevrijdt zich uit de waan.
Het kan geuren als de rozen
onder een ivoren maan.
Ons verstand met zijn gedachten
is uit haar gewaad gemaakt
dat soms neervalt na ons wachten
en wij naakt staan en ontwaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten