Zojuist heb ik de trein gemist
en mis mijn vliegtuig zeer beslist.
Ik kan nu foeteren en klagen
of mij kwellen met de vragen:
"Waarom was ik toch te laat?"
of "Waarom nu zo lang gepraat?"
Ik ben behoorlijk uit balans
en ik mis daardoor de kans
om te waarderen wat er is:
vakantie zonder hindernis.
Op de bielzen wipt een kraai
en een doffer maakt een draai
op het rustige perron.
Op mijn koffers valt de zon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten