Gezeten in een lege trein
kijk ik naar veld en dreven.
Zo lang hij rijdt is alles fijn
en ongestoord het leven.
Dan staat hij stil en ik word kil
en iets begint te knagen.
Ik weet niet wat dit zeggen wil
maar er rijzen vragen.
Wat wil aldoor bewegen?
Misschien het ikgevoel
dat, met zichzelf verlegen,
zonder reis of doel
dreigt te gaan verdampen
en actie wil, al zijn't ook rampen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten