donderdag 7 juni 2012

Allen.

Zou't kunnen zijn dat, onbewogen,
één geest kijkt uit alle ogen?
Wat ik iemand heb aangedaan
gaat dan allen aan
en heb ik ooit gelogen
dan heb ik iedereen bedrogen.

Kolossaal wordt dan mijn schuld
die sterren in het duister hult
en een tikje voor de gein
wordt een bron van heel veel pijn.

Maar daartegenover staat
dat een glimlach op't gelaat
laat vervliegen alle haat.
Een schouderklop maakt allen maat.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten