Hier zit ik stil en heb niets meer om handen
en ben getuige van beroeringen en branden
die uit zichzelf een kringloop doen ontstaan
van komen en verschijnen, verblijven en vergaan.
Zo verrijst de wereld en de hoofdacteur
komt eensklaps binnen door een open deur,
slaat deze dicht en staat dan op zijn ponteneur.
Hij voert zijn drama op in geur en kleur.
Hij trekt door stad en land,
brutaal en soms charmant,
legt contacten, ziet verband,
beroept zich op gezond verstand.
Zo vlecht zichzelf de mand
en ik zie toe, verlaten en vacant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten