zondag 25 december 2011

Haast.

Het is de tijd die dringt
die maakt dat men zich wringt.
De trein moet snel gehaald
en de schuld nog afbetaald.

Dit geeft voortdurend haast
en daardoor leeft men naast
het eeuwige moment
dat men daardoor niet kent.

Als men het wil gaan zoeken
trekt het zich terug uit hoeken.
Men vindt het niet in boeken
en ook niet onder doeken.

Het is gestadige massage
van vliegveld en passage.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten