Ik loop in een harnas rond
waar ik niet in kan bewegen.
Waar zich ooit mijn hart bevond
roert zich enkel nu mijn degen.
Dat maakt mij steeds weer te traag.
Wat gebeurt bereikt mij vaag,
als een flard of als een vlaag,
en ligt dan zo zwaar op mijn maag
dat ik verder niets meer vraag
of zelfs maar te denken waag
want ik heb mij afgesloten
en ben bang om mij te stoten.
Het wordt tijd om te ontspannen
en die omhaal uit te bannen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten