Ik zit bij de pakken neer
en besluit niets meer te doen,
ben niet langer in de weer
en ontdoe mij van mijn schoen.
Het lijkt dat ik mijn tijd verdoe
maar ik word nu niet meer moe
en begin dan in te zien
dat van twintig plannen tien
vrij eenvoudig kunnen gaan
om niet langer te bestaan.
Dus in feite win ik tijd
en is er geen grond voor spijt.
Want ik word wat minder wollig
en er blijkt veel overtollig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten