Ik zit aan een schakelbord
waar steeds weer besloten wordt
wat ik doe en wat ik laat,
wat mij goed doet, wat mij schaadt.
Maar degene die daar zit
is op zijn beurt weer het wit
van een ander die hem ziet,
aan zijn bord in zijn gebied.
Als die ander wordt gekend
is dat weer door een agent
die daar altijd buiten staat
en geen teken achterlaat.
Zo gaat dit oneindig door.
Van een ziener nooit een spoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten