Ik wijt aan anderen mijn pijn
maar zou meer nuchter kunnen zijn
want als ik mijn lichaam stoot
is het misschien wel te groot.
Hoe dan ook nam ik het aan
als bewijs voor mijn bestaan.
Ik wil het niet laten gaan
want ik hecht er erg aan.
Als ik het maar weg kon geven
zou ik niet meer hoeven vrezen.
Overbodig werd het beven
want ik zou niet bang meer wezen.
Wellicht is de eerste stap
dat ik opeis elke klap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten