Gedachten komen op en gaan
net zoals de zon en maan.
Ik kan dit simpel gadeslaan
en doe er verder niets meer aan.
Er zijn er echter wel eens bij
die leggen meer beslag op mij.
Zij laten mij niet snel meer vrij
en staan steeds weer in de rij.
Ik schuif ze echter niet opzij
want zij horen ook erbij.
Zij komen enkel vaker terug
en lijken daardoor nogal stug.
Mijn aandacht ziet ze zonder keuze
en scheert ze zo, als een tondeuse.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten