Altijd blijft het oog ontvangen
hoe het licht valt op een roos
en de blos op jonge wangen
van een stoere lichtmatroos..
Het vindt plaats voor het verlangen
en voordat het ervoor koos.
Soms ziet het ook donk're gangen
en gezichten, dor en boos.
Behalve dat kan het ook geven.
Dat zijn tekenen van leven
en van warmte in het bloed
waaraan geen bezit blijft kleven.
Ook al duurt dit soms maar even
weet ik toch niet hoe dat moet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten