Ik zie de zon, ik zie de maan
en zo neem ik mijzelf ook aan
maar vraag maar zelden naar 't bestaan
van waar dit ik voor door moet gaan.
Ik kan het nergens vinden,
't is vluchtiger dan winden
en schrikt als schuwe hinden
wanneer ik het wil binden.
Misschien heeft het wel nooit bestaan
maar hoe kon ik het dan verzinnen?
Ik neem het aldoor voetstoots aan
en situeer het steeds hierbinnen.
De reden dat ik het niet ken
is dat ik het altijd al ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten