Bij een blik hoort ook een stoffer
en die stoffer wordt tot woord
zodra ik mijn blik opoffer
en daar niet door wordt gestoord.
Met dit woord kan ik gaan spelen,
het aan and'ren mededelen,
die, zodra het is vernomen,
naar believen kunnen dromen
met dit aangereikt begrip,
middels keel en tong en lip.
Omgekeerd kan soms een woord
mij doen zien waarmee het spoort
en blijft daarna achterwege,
laat aan het object de zege.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten