donderdag 19 april 2012

Reeds.

De dood komt altijd ongelegen.
Al had ik ook nog zó'n lang leven,
ik zal zeggen: "toch nog even"
als had ik niet genoeg gekregen.

Maar die dood, alom berucht,
is er altijd al.
Waarvoor men doorgaans vlucht
is al het geval.

Want geen moment komt ooit weerom
en die zijn er zonder tal.
Wat net recht was is nu krom
en de nacht valt overal.

Dat wat wij het meeste vrezen
is al lang en breed verrezen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten