Fragment uit december 2010.

                                  ...maar groter dan het geloof is de liefde en wat is liefde anders dan zijn met wat is? (Als dat tenminste zou kunnen want wat is is natuurlijk al zijn).
                                 Wat mag dat trouwens wel zijn: dat wat is?
                                 Dit monolied, gezongen in schitterende sneeuw.
                                 De enige souvereine werkelijkheid voorbij aan elke gelijkenis.
                                 De indrukwekkende kleurrijke mandala die door niemand veranderd kan worden. (SvM).
                                 De perplexiteit van een kind dat een drukbeschilderde tempel wordt binnengedragen.
                                 Een prik. Een jas. Een sneeuwvlok.
                                 De twijfel, de onzekerheid, de angst, de besluiteloosheid.
                                 De grondeloosheid.
                                 Daarom is, behalve goedertieren, de liefde ook wijs omdat zij niet toerekent.
>                               (Met onuitsprekelijke dank aan de Goeroes, Paulus van Tarsus (1Cor:13) en de Madyamakameesters).