Wat fijn om niets te hoeven doen:
eindelijk vakantie!
Maar snel reeds doemt een visioen
van totale transparantie
waarin ik niet meer ben te vinden
en vervlogen als de winden.
Dat was niet de bedoeling:
liever houd ik voeling
met wie ik dacht te zijn,
zelfs al kost dat pijn.
Ik pak de draad dus maar weer op
want als ik daarmee stop
heb ik geen staart meer en geen kop,
ben minder dan een lege dop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten