Er is wel iets dat ervoor pleit
om in te stemmen met het feit
dat leven is als een tapijt,
vergeven van de mijt.
Er zijn kleuren en patronen
die, verweven, samenwonen,
donkere en lichte tonen,
boomgaarden en kronen,
onderbroken door de gaten
die, met nietszeggende gelaten,
kale plekken openlaten
waarover moeilijk valt te praten.
Ongemerkt, zonder strijd,
raak ik veel ideeën kwijt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten