Op een dag zijg ik eens neer
en dan adem ik niet meer.
Nu ben ik nog in de weer
maar er komt een laatste keer
dat ik mijn bretels vastknoop
of een warm stokbrood koop,
dat ik wandel op het strand
of mijn kin steun in mijn hand
en dit huis van vlees en bloed
zeg ik dan vaarwel voorgoed.
Dat het vergaat staat buiten kijf.
Heel dit goedverzorgde lijf,
van een heer of van een dame,
is maar een momentopname.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten