Ik heb laatst een mens ontmoet,
kalm, tevreden, welgemoed.
Die ontmoeting deed mij goed
want ik werd erdoor gevoed.
Nu zoek ik naar zijn geheim,
vraag mij af hoe hij dit doet.
Zelf voel ik mij vaak als lijm
die onscheidbaar is van roet.
Ik vind dit bestaan maar zwaar,
sta steeds met een weerwoord klaar
terwijl het hem niet zoveel doet
alsof hij zomaar uit zijn hoed
op laat stijgen frisse moed
en mij hartelijk begroet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten