Soms voel ik mij overdonderd
maar misschien zie ik niet goed.
Mijn project loopt in het honderd,
in mijn voedsel gooit men roet
en dan ben ik zeer verwonderd
over zoveel tegenspoed..
Dan verlies ik uit het oog
waardoor ik mijzelf bedroog:
dat er nergens iets bestaat
maar dat alles steeds vergaat.
Ik zie een schaduw in de straat
die zich met de wind in laat
maar ik vat dit op als kwaad
en bevries dit surrogaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten