Ik liep vanavond over straat
zoals dat wel eens vaker gaat
en toen, ineens, keek ik omhoog
alsof de hemel aan mij zoog.
Ik wist niet eens of ik bewoog
stond met een schoonheid oog in oog.
Mijn huid werd dun, mijn mond viel droog,
mijn fantasie vervloog.
Het was voor een gebaar te laat,
laat staan voor mijn geblaat.
Ik zag haar vol in het gelaat.
Er was geen tijd voor goed of kwaad,
geen denken aan de juiste maat
in die verheven staat..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten