Als jij eens mijn geest kon lezen,
weten wat jij met me doet,
dan zou je zo wreed niet wezen
om te tergen zo mijn bloed.
Maar nu moet ik, afgewezen,
toch niet afzien van de moed
om te eren, onvolprezen,
jouw remedie, altijd goed:
Van nu af aan mij gaan bemoeien
slechts nog met mijn eigen zaak
in plaats van jou steeds te vermoeien
met gezwam voor mijn vermaak.
Want dan laat ik jou met rust
en word mij mijn feil bewust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten