Als het paradijs zich opent
en het heil voorhanden is,
dan merk ik, vrijwel doorlopend,
dat ik steeds mijn kansen mis.
Want die vrede is te klaar.
Er is daar geen plek meer waar
ik mij langer kan verschuilen
om daar nog mijn leed te huilen.
Alles is daar openbaar.
Schaamte zet daardoor mijn haar
in een oogwenk in de brand,
en ontneemt me het verstand.
Dus sla ik volkomen dicht
en zoek dan pas weer het licht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten