dinsdag 7 april 2015

Opgeklommen.

Als u mij vraagt hoe het gaat
kan ik al mijn leed opsommen.
Dan raak ik niet uitgepraat
en blijf uren brommen.

Maar het zien van uw gelaat
doet mij gelijk verstommen
en mijn onvolmaakte staat
kan mij niets verdommen.

Ik vergeet terstond de smaad
die mij net mijn rug deed krommen
en vervlogen is de haat
en 't gesmijt met stront en bommen.

Voor berouw is het te laat
als ik tot u ben geklommen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten