Mij blijft zoveel overkomen:
ik zie miriaden bomen,
word bezocht door duizend dromen
terwijl toch mijn bloed blijft stromen.
Elke ochtend wordt het licht.
Vaak doe ik mijn ogen dicht
om wat langer door te slapen.
Zo roep ik zelfs slaap te wapen
bij het werk dat ik verricht
om mij steeds bijeen te rapen.
Maar dan val ik uit de kaken
van wie mij was aan het schaken.
Eindelijk zie ik dan pas
dat ik dacht dat ik dat was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten