Ik zie hier je jas en kleren
op een stoel terwijl ik wacht
maar ik blijf je altijd eren
en ik hoop: je slaap is zacht.
Toch zal ik ook moeten leren
dat, misschien wel onverwacht,
iemand anders je komt eren.
Dat ligt heel niet in mijn macht
maar ik moet nochtans beweren:
Het is beter dan ik dacht
wanneer jij aan koele meren
het geluk ervaart en lacht.
Daardoor zal geen leed je deren
en die bede blijft van kracht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten