Met een grote groep bijeen
weet men niet wat elkeen denkt.
Ieders geest zwaait ergens heen
en verwijlt daar waar hij zwenkt,
wellicht in een melodie
of een nieuwe fantasie.
Maar intussen is men hier.
Elk zit stevig als een stier
op een stoel of op de vloer
en maakt deel uit van een snoer
dat hen allemaal verbindt.
Dit is voor hun denken blind.
't Is het bloed dat in hen stroomt,
dat niet weet waarvan men droomt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten