Vreemd dat ik een schildpad zie
want zij is degene die
er al was voor ik bestond,
rondliep op dit wereldrond.
En 't kan zijn dat ik alweer
onder zoden lig terneer
terwijl zij nog verder gaat
of in 't zilte water baadt.
Dan blijk ik nog maar een vlaag,
ik die thans mijn smarten draag.
Dat gebeurt alleen vandaag.
Morgen is het meer dan vaag.
Alles waar ik over klaag
vervloeit eeuwig en gestaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten