Ik heb je al te vaak belaagd
met blikken en met handen.
Je hebt je dus terecht beklaagd
maar zwak zijn maar mijn banden.
Het is alsof je vuren vraagt:
"Houdt nu eens op met branden!"
Ik kan het maar niet laten,
al zou je me gaan haten.
Maar een ding kan ik zeker doen:
dat ik mij nu ermee verzoen
en dit vuur geheel vereer
tot ik zal branden en verteer.
Dan resten slechts stof en as
waar ik ooit een brasser was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten