Allebei mijn ogen
hebben het vermogen
om galaxieen te zien
en wat stuifmeel bovendien.
Daarmee worden zij tot drager
van gestalten, dik of mager,
van de mensen om mij heen
die ik waarneem, een voor een.
Maar hoezeer ik ook wil pogen
hun bereik nog te verhogen,
een ding blijft hen onbekend:
dat wat steeds hun beelden kent.
Ook zichzelve, bovendien,
hebben zij nog nooit gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten