Ik doe alles steeds verkeerd
alsof ik nooit iets heb geleerd.
Wat plezier geeft laat mij huilen
en voor liefde ga ik schuilen,
bij verdriet maak ik een grap
omdat ik de ernst niet snap.
Zo dus niet maar hoe dan wel?
Ik zit danig in de knel.
Mijn gedrag maakt zelf zijn dans
en ik heb geen schijn van kans
tegen wat die met mij doet
want hij zit me in het bloed.
Als ik die als vriend begroet
doe ik dat tenminste goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten