Is er iets ten diepste goed
aan dit ondermaans bestaan?
Als ik mijn triomf begroet
neem ik dit natuurlijk aan.
Maar hoe zit het met verdriet,
het verliezen van een baan,
hem die wat ik wil verbiedt
of geheel ten onder gaan?
Dat is toch niet wat ik wens,
dus dan kom ik aan een grens
waarna niets meer blijkt te zijn
rozengeur en maneschijn.
Alles is dan veil en boos.
Toch zeg ik: "Goed waardeloos".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten